Uzun bir ömrü kısacık yaşamışım,
Hafızamın en derinlerinde,
Onlarca anı, unutulmayan,
Geçen yıllar, beklemek bilmeyen…

Hasretler yakıyor yüreğimi,
Peki neydi bu hasretin kaynağı,
Hiç bilmediğim bir duyguyu,
Arsızca bekleyişim…

Bu kadar önemlimiydi,
O diye bahsedilen birinin,
Seni sen kadar sevmesi,
Bu kadar önemli miydi?

Uzun yıllar katedmiş ömrüm,
Keskin virajlar dönüyor,
Düşünmek denilen eylem kalmamış,
Gözler hayallere dalıyor habersiz…

Kendini arıyor insan çoğu zaman,
Geçen o yıllar içinde,
Bulamıyorsun kendini hayret,
Değersizim o anılar içinde…

Değersizliğini başkalarının değersizliğiyle kıyaslıyorsun,
Aciz insan çaresizliği içinde buluyorsun kendini,
Pişman olup kızıyorsun,
Kandıramazsın ki kendini…

Sonra dönüyorsun yine,
Beklemeklerin bitmediği o yere,
Öyle geçiyor zaman,
Ve bir süre sonra değersizliğini unutuyorsun…