Artık kelimelerde yetmiyor,

Yaşadığımız anlamsızlığı anlatmaya,

Ve bir ağlama isteği derinlerde,

Susuyoruz nedensiz, sebebsiz,

Yarım kalmış, bütünümüzle….

 

Susmanın zamanı gelmedi mi ?

Söylesene dostum,

Şöyle tenha bir yere çekilip,

Elimizi eteğmizi çekmenin vakti,

Bende öyle düşünmüştüm…

 

O halde susmaya başlıyoruz dostum,

Hemde tam bir susma,

Yavaş yavaş unutturuyoruz kendimizi,

Hiç yaşamamışcasına, var olmamışcasına,

İnsanların hayatından çıkıyoruz…