Uzun zaman olmuş birlikte ağlamayalı,

Sen bana yabancı ben sana,

Unutmadım, ama olmuyor işte,

Sürekli ağlamak.

 

Zamana bıraktım,

İçimde ki zaman farklı,

Buradaki zaman farklı,

Seni her düşündüğümde,

Karışıyorum anlamsızlıklara,

Anlamsızlık kelimesinin karşılığı oluyorum…

 

Anlamam edebiyattan,

Anlamasam da sen varsan işin içinde,

Bende vururum edebiyattan dem,

Olurum yıllarca edebiyatla ilgilenen bir adam.

 

Yine aklımdasın,

Zamana bıraksam da acımı,

İçimdeki zaman dilimi farklı,

Sanki dün sevmişim gibi seni,

Oysa yıllar geçmiş üstünden.

 

Kelimelerimiz ne kadar uzak,

Aynı sen ve ben gibi.

Senin kelimelerin ısrarcı,

Benimkiler masum kırılgan,

Sen savaşçı ben kaçak,

Sen sevgiden uzak,

Bense kelime karşılığıyım.

 

Bundan bütün sancılar,

Mıknatıs değiliz biz,

Zıt kutuplarız itiyoruz birbirimizi,

Sadece tek bir cümle kalır insanın içini acıtan,

Elvada.

 

Kelimeler tüketiyorum sana,

Asla yetemeyecek olan,

Yine senli günleri düşünüyorum,

Eşref saatimde,

Yüzümde bir tebessüm oluyorsun,

Sen karmaşa kelimesinin karşılığıydın,

Mutsuzluk dökülürken dudaklarından,

Gözlerin hayat saçıyordu…