Dandik Yazar

Ne şiiri ya siktir et, O seni çoktan unutmuşken. Kelimeleri yormaya gerek yok, Gecenin en olmadık zamanında… Derin bir yaranın kabuğu açılıyor istemeden, Sen olan anılarla, Yüreğimin en aydınlık köşesinde, Olmadık küçük bir karanlık. Seni saklıyordum, Sen sen olmaktan çıkıyordun, Aklıma düştüğünde, Yüreğim karanlıklar içinde… Ve seni unutma korkusu, O telaşla yazılmak istenen bir şiir,…

Olmadık zamanlarda geliyorsun aklıma, En olmadık zamanlarda düşüyorsun yüreğime, Aynı bu geceki gibi, Hep olmadık zamanları buluyorsun. Senden gelen okunmamış bir mesaj, Teşekkür ediyorsun, Yazdığın yazılar için, yaptığım eleştirilere… Ve bir dandikyazar çaresizliği, Bilmiyorum ne yapacağımı, Çoktan ayrılmışken yollarımız…Geceyi bölüyor kan kokan gözyaşları, Bitap düşmüş yüreğim, Tekrar hatırladı acısını… – Ömer YANIKOĞLU

Bütün yürekler en az birkez kırılmıştır, Ve en güzel yürekler çokça kırılanlardır, Yolda gördüğüm yıpranmış cam parçası gibi, Güzel ve el kesmeyen, Öyle bir yürek arıyorum işte…

Uzun bir ömrü kısacık yaşamışım, Hafızamın en derinlerinde, Onlarca anı, unutulmayan, Geçen yıllar, beklemek bilmeyen… Hasretler yakıyor yüreğimi, Peki neydi bu hasretin kaynağı, Hiç bilmediğim bir duyguyu, Arsızca bekleyişim… Bu kadar önemlimiydi, O diye bahsedilen birinin, Seni sen kadar sevmesi, Bu kadar önemli miydi? Uzun yıllar katedmiş ömrüm, Keskin virajlar dönüyor, Düşünmek denilen eylem kalmamış,…

Ömrüm beklemeklerle geçmiş, Ya aşık olduğum kızın beni sevmesini, Yada geleceğini inandığım güzel günleri… Ve bir felsefe olmuş beklemek kaderimde, Askerliği bekledim gelsin diye, Şimdi de bitsin diye bekliyorum… Aklımın ipleri kaçmış tutamıyorum, Öyle olmaz hayallere dalıyorum, Bitmek bilmez bu beklemek biliyorum…